Zo hard gewerkt

Pffft, ik heb afgelopen twee dagen zo'n 700 foto's ingeplakt, als het er niet meer zijn. Ik heb het journaling album afgemaakt, daar zitten nu zo'n 60 mini-foto's in die ik bijna allemaal heb bijgesneden omdat ik ze eigenlijk te groot had bijbesteld, ik heb het gewone vakantie-album gemaakt. Deze maak ik altijd in multo-mappen met zwarte foto-bladen. Geen versieringen, wel journaling. Hier doe ik wel vergrotingen in van de mooiste foto's en alle souvenirs/kaartjes ed. Dat waren ruim 300 foto's en vandaag heb ik vanaf 11 uur tot 19.00 (even pauze voor het eten) alle achterstallige foto's van lynn en luc ingeplakt. Ik had ze al wel op volgorde staan (in een beplakte, sorry gescrapte haha) schoenendoos en ook al de datum opgeschreven. Van luc moest ik nog vanaf december vorig jaar en van lynn vanaf maart dit jaar. Bij elkaar ook een heeeeeleboel foto's. Hoezo verslaafd. Ik vond het wel moeilijk om ze in te plakken omdat de eerste helft van dit jaar bij tijden erg zwaar was. Auto-ongeluk, de ziekte en overlijden van mijn vader, de angst dat Luc wat aan zijn hartje had wat nu gelukkig duidelijk is geworden dat dat niet zo is. Maar waar die vermoeidheid dan van komt???
Maar goed, door het inplakken van deze foto's verwerk ik dingen ook toch? Ik ben blij dat ik nu bij ben, nu kan ik nieuwe foto's gewoon weer meteen inplakken en kan ik me weer lekker bezig houden met scrappen want dat doe ik het allerliefst.

Om 19.00 ben ik de vloer van Henri's werkruimte gaan verven. Dat karwei is ook klaar. Vandaag zouden twee timmermannen een schutting tegen de muur bij de buren plaatsen en allerlei dingen in de uitbouw maken en vermaken. De schutting is klaar, maar binnen is niets gebeurd helaas. Gelukkig kunnen we nog vooruit. Hopelijk komen ze het snel afmaken...ik wil nu toch wel heel snel overhuizen (relax....zen...adem in, adem uit *lol*)